حوزه های مختلف کسب و کار برای ظهور، تجاری سازی، توسعه و افزایش بهره وری زنجیره اصلی عملیات خود در فضایی رقابتی، سازمان خود را ناگزیر از بخدمت گرفتن رویکردهای علمی دیده اند، الزامی که صاحبان صنایع مرتبط با ماشین آلات سنگین داخل کشور هرچند با تاخیر، چاره ای جز مواجهه و تعیین مشخص نسبت کسب و کار خود با آن نخواهند داشت. بر اساس یک الگوبرداری ذهنی و ساده می توان رویکردهای علمی به کسب و کاری همچون تولید و به کارگیری ناوگان ماشین های سنگین باری را مدلی برای شکل گیری رویکردهای مشابه در ماشین الات سنگین قلمداد نمود. نگارنده بواسطه سالیان فعالیت در زمینه آموزش و مشاوره ماشین آلات سنگین، نمونه هایی از خلاء های موجود را که با بازنگری و بکارگیری رویکردهای علمی-عملی می توان به خوبی پوشش داد بر می شمارد:

• ماشین آلات، جعبه سیاه برای برخی از مدیران

تنوع کاربری ماشین آلات سنگین، پیچیدگی های فنی و لزوم انتخاب مدیران ارشد سازمان ها بر اساس قابلیت‌های اساسی در هدایت زنجیره ارزش سازمان (که ماشین آلات و کاربری آن‌ها تنها بخشی از این زنجیره را به خود اختصاص می‌دهد) باعث شده که پارامترهای تعیین کننده و سرنوشت ساز در برخی تصمیم گیری های کلان با ضعف های شناختی از ماشین آلات همراه شود. از این رو در برخی شرکت ها ماشین آلات که بعضاً بخش مهمی از دارایی های سازمان را به خود اختصاص می دهند، بعنوان یک جعبه سیاه قلمداد می‌شوند که از کانال های معدود، توام با خطاهای متنوع، مورد ارزیابی و شناخت در سطح مدیریت ارشد، نهادها و تشکیلات صنفی صاحبان ماشین آلات و سایر نقاط تصمیم گیری قرار می گیرند. لزوم استفاده از ظرفیت های کارشناسی مستقل و مسلح به دانش و تجربه بروز در خصوص این بخش عمده از دارایی های سازمان انکار ناپذیر است.

• دشواری ارتباط عمودی موثر در سازمان برای تصمیم گیری مدیران ارشد در حوزه ماشین آلات

تحت تاثیر خلاء مراجع مستقل ارائه دهنده خدمات مشاوره ای، جریان اطلاعاتی تصمیم سازی به منابع درون سازمانی محدود می شود. جریانی که بدون پشتوانه علمی، توان مجاب سازی کمتری پیدا می کند و بعضاً به شکل گیری خطاهای تصمیم گیری منجر می شود.

• عدم وجود مراجع مستقل مشاوره و اموزش ماشین آلاتی

ماشین آلات سنگین بظاهر سخت و زمخت، در باطن اما گوهری ارزشمند برای شرکت ها و اشخاص محسوب می شوند. نیاز زنجیره گسترده تامین این ماشین آلات به پشتیبانی علمی امری مشهود است، نیازی که تا کنون توسط تشکل ها و شرکت هایی که خود بخشی عملیاتی از این زنجیره بوده اند پاسخ داده شده است. طبعاً مسائلی همچون موقعیت و وابستگی های این نهادها و تشکل ها امکان شکل گیری جایگاهی مستقل و مرجع برای پاسخ گویی به نیازهای آموزشی-مشاوره ای کل این زنجیره تامین را محدود ساخته است.

• SME های خدمات دهنده به ماشین آلات، موثر اما غیرمنسجم و عمدتاً بی بهره از خدمات آموزشی-مشاوره ای بروز

بنگاه های کوچک و متوسط خدمات دهنده که در کنار یکدیگر بخش اثرگذاری از زنجیره تامین ماشین آلات را بخود اختصاص می دهند، تحت تاثیر خلاء های گفته شده و بواسطه ضعف در جریان سازی، نتوانسته اند سهمی از رویکرد های علمی-کاربردی به کسب و کار را بطور موثر به خود اختصاص دهند. این امر زمانی اهمیت بیشتر پیدا می کند که در نظر بگیریم این بنگاه ها بخش عمده ای از بدنه نیروی انسانی شاغل در حوزه ماشین آلات را شامل می شوند، نیروی انسانی که در گذشته به شکل موثرتری از خدمات آموزشی بهره برده و همینک نیز مدیران شایسته ای که در بخش ماشین آلاتی شرکت ها صاحب مسئولیت هستند عمدتاً تربیت شده همان خدمات آموزشی محسوب می شوند.

• آموزش، مشاوره و پژوهش، حلقه های گم شده مشترک در میان صنایع ماشین آلاتی

با نگاهی به معضلات و خلاء های موجود از زاویه دید ماشین آلات و متولیان آن، می توان بخشی از حلقه های گم شده این زنجیره ارزشمند و اثرگذار را در عملیات و خدماتی همچون آموزش فردی و سازمانی، مشاوره تخصصی مستقل و تعریف و اجرای پروژه های پزوهشی علمی-کاربردی برای رفع تنگناهای ماشین آلاتی در سطوح مختلف عملیات تا تعریف و پیگیری راهبردها شناسایی نمود. خدماتی که قطعاً با نگاهی به توان کارشناسی و سابقه تولید، مونتاژ و واردات ماشین آلات در داخل کشور، امکان و ظرفیت های ظهور متولیان ذیصلاح برای آن وجود دارد.